Geachte aanwezigen,
Mede namens de leden van college en gemeenteraad, onze griffier en gemeentesecretaris wil ik u allen van harte welkom heten bij deze herdenkingsbijeenkomst.
Een bijzonder welkom aan de hier aanwezige veteranen en vertegenwoordigers van Defensie, in het bijzonder van de Inspecteur Generaal der Krijgsmacht en van de Van Oudheusden-kazerne.
Welkom ook aan de leiding van onze politie en brandweerkorpsen
Ons muziekgezelschap Excelsior is vanavond aangevuld met muzikanten uit andere muziekgezelschappen. Zo vormen zij samen het Hilversums Federatie Orkest dat vanavond voor ons zal spelen.
Welkom aan onze kinderburgemeester Yindee Fernandes en de leden van onze Kindergemeenteraad. Ook zij zullen straks spreken.
Dankjulliewel leerlingen van de Hilversumse Scholen Vereniging vanavond weer bij ons zijn. Zij hebben dit verzetsmonument geadopteerd en houden ook tijdens deze herdenking de wacht bij het monument.
En veel dank ook aan Scouting Zuiderkruis, die ons vanavond weer helpt bij de herdenking en de wacht houdt bij de vlag.
Fijn dat u weer met zovelen hier bent.
In heel Nederland herdenken we op 4 mei de slachtoffers van de Tweede Wereld Oorlog in Europa en Zuidoost-Azië. En ook de slachtoffers van de oorlogssituaties en vredesoperaties waarbij Nederland betrokken was na de Tweede Wereld Oorlog.
Voorafgaand aan deze bijeenkomst hebben wij in het Gooiland theater geluisterd naar de 13e Bill Minco lezing, deze keer uitgesproken door Abraham Schuster. Hij vertelde het indrukwekkende verhaal van zijn gevangenschap als klein jongetje in het concentratiekamp Bergen Belsen. Waar hij met eigen ogen de executies, de martelingen, de broodmagere mensen, en de lijken zag. In april 1945 werd hij op een trein gezet die 13 dagen lang rondreed in Duitsland. Deze trein werd bekend als ‘de verloren trein’. Mensen leden vreselijke honger en stierven. Uiteindelijk kwam de trein tot stilstand en werden de gevangenen bevrijd door de Russen.
Het aantal mensen dat nog, net zoals Abraham, op basis van eigen ervaringen kan vertellen over de verschrikkingen van de Tweede Wereld Oorlog, neemt snel af. Herinnering wordt geschiedenis.
Na 80 jaar leven in vrijheid zouden we bijna kunnen gaan denken dat vrede en vrijheid in ons land vanzelfsprekend zijn. En vergeten hoe groot de prijs van die vrijheid was. Hoe onmenselijk en kwaadaardig de Holocaust was. En hoeveel militairen het grootste offer van hun leven gaven, en geven voor onze vrijheid.
Daarom is het belangrijk dat wij die verhalen blijven doorvertellen. Ook al hebben we ze niet zelf meegemaakt – nu het aantal overlevenden met de jaren afneemt hebben wij de dure plicht het stokje van hen over te nemen. Of zoals onze veteranen uit de Tweede Wereld oorlog het zeggen: “wij hebben ons werk gedaan, jullie moeten voortaan onze boodschap overbrengen”.
De toen 99-jarige oud-verzetsman Peter Molthoff voegde daar 2 jaar geleden aan toe: “Vrijheid kun je alleen samen realiseren. Als je oorlog wilt voorkomen, moet je vrede sluiten met je vijand”
Laten wij die beide opdrachten ter harte nemen -
Opdat wij niet vergeten.
