Vrijheid is als een lied dat zachtjes op de achtergrond van ons dagelijks leven klinkt
al 80 jaar, kunnen we elkaar luchten in een land met een grote borstkas
we deinen op het ritme van geluk en wilskracht
maar ik hou mijn adem vast
nu de tijd ons inhaalt en haat en onwetendheid weer leven ingeblazen
als een bel die maar niet knapt
vraag ik me af hoe die 2 minuten stilte klinken
bij ons, van binnen
samen zijn wij de hartslag van de stad
en ik vraag me af in hoeverre we ons ook wereldburgers voelen
tot aan welke grens noemen we onszelf medemens
en wat betekent herdenken in stilte, zo’n krachtig fenomeen
als we onszelf niet ook verenigen voor vrede in het heden
overal om ons heen.
